مطالعه جدید: فقط یک دوز روان‌گردان سیلوسایبین، افسردگی را تا سال‌ها تسکین می‌دهد

آلن دیویس، یکی از نویسندگان مطالعه و مدیر مرکز پژوهش و آموزش داروهای روان‌گردان در دانشگاه ایالتی اوهایو، به لایوساینس گفت: «حتی در بازه‌ی زمانی کوتاه، در گروهی که بلافاصله تحت درمان قرار گرفتند، در مقایسه با افرادی که در فهرست انتظار بودند کاهش چشمگیری در شدت افسردگی مشاهده شد.»

براساس داده‌های مطالعات پیشین، پس از آنکه همه‌ی بیماران مطالعه‌ی چهار هفته‌ای را کامل کردند، نتایج نشان داد که سیلوسایبین حدود چهار برابر مؤثرتر از داروهای ضدافسردگی سنتی عمل کرده است. یک ماه پس از درمان، علائم افسردگی در ۱۷ بیمار کاهش یافته بود و از میان آن‌ها، ۱۴ نفر به بهبودی کامل دست یافته بودند. همچنین، واکنش بیماران به سیلوسایبین بسیار سریع‌تر از آن چیزی بود که از داروهای رایج انتظار می‌رود. اما آیا این فواید سیلوسایبین ماندگار هستند؟

دکتر چارلز ریسون، استاد بوم‌شناسی انسانی و روان‌پزشکی در دانشگاه ویسکانسین-مدیسن که در پژوهش مشارکت نداشت، می‌گوید تاکنون مطالعات بلندمدت بسیار کمی درباره‌ی تأثیر سیلوسایبین بر افسردگی انجام شده‌اند. او گفت: «اجرای چنین مطالعاتی بسیار دشوار است، چون افراد به مرور از ادامه‌ی شرکت در مطالعه انصراف می‌دهند. از طرفی هم، چون شرکت‌کننده‌ها ممکن است بعدها انواع درمان‌های دیگر را شروع کنند، مشخص‌کردن اینکه آثار ماندگار دقیقاً از سیلوسایبین بوده یا از مواردی مانند روان‌درمانی یا شروع دوباره‌ی مصرف داروی ضدافسردگی، خیلی پیچیده می‌شود.»

برای بررسی اینکه آیا فواید سیلوسایبین برای درمان افسردگی عمده ماندگار بوده و آیا عوارض جانبی در بیماران مشاهده شده یا نه، محققان چند سال پس از پایان کارآزمایی اولیه با شرکت‌کنندگان تماس گرفتند تا از آن‌ها برای شرکت در مطالعه‌ی پیگیری دعوت کنند. در نهایت، ۲۱ نفر از بیماران در این مطالعه‌ی جدید ثبت‌نام کردند و پزشکان آن‌ها، میزان تغییر افسردگی را از زمان درمان اولیه تا زمان کنونی ارزیابی کردند.

بااین‌حال، محققان دریافتند که ۶۷ درصد از شرکت‌کنندگانی که پنج سال پیش به افسردگی دچار بودند، پس از تنها یک جلسه‌ی درمان با روان‌گردان‌ها همچنان در حالت بهبودی باقی مانده‌اند. این بیماران همچنین کاهش اضطراب و توانایی بیشتر در انجام فعالیت‌های روزمره را گزارش کردند. در مجموع، دو سوم بیمارانی که به درمان پاسخ مثبت داده بودند، تغییرات مثبت ماندگار در نگرش ذهنی، سلامت عاطفی و روابط خود گزارش کردند.

بیشتر بیماران گفته‌اند که پس از درمان اولیه، به خودکاوی و روان‌درمانی روی آورده‌اند تا بهتر خودشان را بشناسند و با چالش‌های زندگی روبه‌رو شوند. دیویس این فرضیه را مطرح می‌کند که تجربه‌ی روان‌گردان ممکن است فرایند درمانی عمیق‌تری را فعال کند. او می‌خواهد در آینده تحقیقاتی انجام دهد که تأثیر نسبی سیلوسایبین و روان‌درمانی را در کاهش افسردگی با یکدیگر مقایسه کند.

ریسون گفت: «مهم‌ترین هشدار درباره‌ی این مطالعه، اندازه‌ی کوچک نمونه و این نکته است که کارآزمایی اولیه، نسبت به آنچه به‌نظر می‌رسد مطالعات بزرگ‌تر و چندمرکزی بعدی نشان می‌دهند، اثرات ضدافسردگی قوی‌تری نشان داد.»

در یک کارآزمایی بالینی چندمرکزی با ۲۳۳ شرکت‌کننده، تنها ۳۷ درصد از ۷۹ نفری که یک دوز ۲۵ میلی‌گرمی سیلوسایبین همراه با روان‌درمانی دریافت کردند، به بهبودی کامل از افسردگی شدید دست یافتند.

با وجود اینکه کارآزمایی‌های جدیدتر، اثرات ضدافسردگی گسترده‌تری را گزارش نمی‌کنند، دیویس معتقد است که این نتایج همچنان از کارایی سیلوسایبین در درمان افسردگی پشتیبانی می‌کنند. او مشتاق است ببیند آیا یافته‌های مطالعات چندمرکزی، پنج سال پس از درمان نیز پایدار باقی می‌مانند یا نه.