استان خوزستان به عنوان قطب کشاورزی و صنعتی ایران، از مهم‌ترین مناطق تولید نیشکر در کشور محسوب می‌شود. کشت و صنعت‌های نیشکر خوزستان، از جمله امیر کبیر ، هفت تپه، دهخدا ، امام خمینی (ره)، دعبل خزاعی، میرزا کوچک‌خان، و فارابی، نقش کلیدی در اقتصاد، اشتغال و توسعه زیرساخت‌های منطقه ایفا کرده‌اند.

تولید شکر و محصولات جانبی این مجتمع‌ها سالانه میلیون‌ها تن نیشکر تولید می‌کنند و بخش عمده‌ای از نیاز کشور به شکر را تأمین می‌نمایند و علاوه بر شکر، تولیداتی مانند کاغذ، خوراک دام، الکل صنعتی و بیواتانول نیز از این صنعت به دست می‌آید که نقش مهمی در صادرات غیرنفتی دارد.

همچنین این صنعت به‌ویژه در مناطق روستایی، فرصت‌های شغلی زیادی ایجاد کرده است و در اشتغال غیر مستقیم در حوزه هایی همچون حمل‌ونقل، خدمات فنی و صنایع تبدیلی مرتبط با نیشکر  تأثیر گذار بوده است .

در توسعه زیرساخت‌ها نیز این صنعت سبب احداث شبکه‌های آبیاری و زهکشی برای کشت نیشکر، زیرساخت‌های آبی پیشرفته‌ای در خوزستان ایجاد شده و راه‌ها و خطوط ریلی برای انتقال محصولات، راه‌های مواصلاتی در منطقه بهبود یافته‌اند.

اما با وجود دستاوردها، مشکلاتی مانند کم‌آبی، نیز وجود دارد. برای توسعه پایدار، نیاز به استفاده از فناوری‌های نوین آبیاری، بازیافت پساب و تنوع بخشیدن به محصولات کشاورزی است.

در پایان می توان نتیجه گرفت ؛ کشت و صنعت نیشکر خوزستان نه‌تنها در امنیت غذایی کشور نقش دارد، بلکه به عنوان محرکی برای رشد اقتصادی، اشتغال و توسعه منطقه‌ای عمل کرده است که با مدیریت صحیح و سرمایه‌گذاری بیشتر، این صنعت می‌تواند آینده‌ی درخشان‌تری برای خوزستان رقم بزند.